• مدل ریچمت دارای ۶۰۰۰ نیوتن نیروی فشار، ولتاژ ۲۴ ولت
• ۲ سال گارانتی موتور -قابلیت تنظیم ارتفاع تحمل وزن بالا ق
• تحمل وزن حداکثر 120 کیلوگرم

تخت سه شکن برقی

تخت سه شکن برقی، یکی از پیشرفته‌ترین و ضروری‌ترین تجهیزات در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی مدرن است که نقشی حیاتی در راحتی، ایمنی، و تسهیل مراقبت از بیماران ایفا می‌کند. این تخت، فراتر از یک بستر ساده برای استراحت، با قابلیت‌های تنظیم‌پذیری الکتریکی خود که شامل سه نقطه شکست (شکن) اصلی است، امکان تغییر وضعیت بیمار را به صورت کاملاً خودکار و بدون نیاز به دخالت فیزیکی زیاد فراهم می‌آورد. این ویژگی به ویژه برای بیماران بستری طولانی‌مدت، بیماران با محدودیت‌های حرکتی شدید، یا آن‌هایی که نیاز به تغییر وضعیت مکرر برای جلوگیری از زخم بستر و بهبود گردش خون دارند، اهمیت فراوانی دارد. در طول تاریخ مراقبت‌های پزشکی، تخت‌ها از ساختارهای ثابت و ابتدایی به سمت طراحی‌های پیچیده‌تر و مکانیزه تکامل یافته‌اند. اضافه شدن مکانیزم‌های برقی و قابلیت‌های چند شکن، انقلابی در نحوه مراقبت از بیماران ایجاد کرد. تخت بیمارستانی برقی سه شکن، نمادی از این پیشرفت است که با ترکیب راحتی بی‌نظیر برای بیمار و سهولت کار برای کادر درمانی، به ارتقاء کیفیت خدمات درمانی و بهبود نتایج بالینی منجر می‌شود. هدف اصلی از طراحی این تخت‌ها، بهینه‌سازی تجربه بیمار در طول بستری، کاهش فشار فیزیکی بر پرستاران و دستیاران، و فراهم آوردن بستری ایمن و قابل تنظیم برای انواع نیازهای درمانی و مراقبتی است.

• اهمیت تخت بیمارستانی برقی سه شکن: تجهیزات پیشرفته و ضروری برای راحتی، ایمنی و تسهیل مراقبت از بیماران.
• قابلیت‌های اصلی: تنظیم‌پذیری الکتریکی با سه نقطه شکست (شکن) اصلی.
• مزیت کلیدی: تغییر وضعیت خودکار بیمار بدون نیاز به دخالت فیزیکی زیاد.
• اهمیت برای بیماران: بستری طولانی‌مدت، محدودیت‌های حرکتی شدید، نیاز به تغییر وضعیت مکرر (جلوگیری از زخم بستر، بهبود گردش خون).
• تکامل تاریخی: از تخت‌های ثابت به طراحی‌های مکانیزه و برقی.
• نقش: انقلابی در مراقبت از بیماران، ارتقاء کیفیت خدمات و بهبود نتایج بالینی.
• هدف اصلی: بهینه‌سازی تجربه بیمار، کاهش فشار فیزیکی بر کادر درمانی، فراهم آوردن بستری ایمن و قابل تنظیم.

تاریخچه و چکیده

تاریخچه تخت سه شکن برقی ریشه در تکامل مراقبت‌های پزشکی و نیاز روزافزون به ابزارهایی دارد که بتوانند راحتی بیمار و کارایی کادر درمانی را به طور همزمان افزایش دهند. در دوران اولیه بیمارستان‌ها، تخت‌ها عمدتاً ساختارهای ساده و ثابت بودند که هیچ‌گونه قابلیت تنظیم یا تغییر وضعیت را فراهم نمی‌کردند. این امر منجر به ناراحتی شدید بیماران، بروز عوارضی مانند زخم بستر، و فشار فیزیکی زیادی بر پرستاران برای جابجایی بیماران می‌شد. با پیشرفت‌های تکنولوژیک در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، مکانیزم‌های مکانیکی و سپس هیدرولیکی برای تنظیم ارتفاع و بخش‌های تخت معرفی شدند. اما نقطه عطف واقعی، با ظهور موتورهای الکتریکی کوچک و قابل اعتماد در اواسط قرن بیستم رخ داد. این نوآوری امکان تنظیم خودکار و نرم بخش‌های مختلف تخت را فراهم آورد. ایده “سه شکن” به طور خاص برای انطباق با سه ناحیه اصلی بدن (سر/پشتی، میانه/لگن، و پا) طراحی شد تا بتواند وضعیت‌های درازکش، نیمه‌نشسته (فالر)، و خم شدن پاها را به راحتی فراهم کند. تخت بیمارستانی برقی سه شکن، چکیده‌ای از این دهه‌ها نوآوری است که با ترکیب قابلیت‌های تنظیم الکتریکی و طراحی چند شکن، یک راهکار جامع و بهینه را برای مراقبت از بیماران در بیمارستان‌های مدرن فراهم می‌آورد. این تخت‌ها نه تنها به کاهش فشار بر نقاط حساس بدن بیمار کمک می‌کنند و از زخم بستر جلوگیری می‌نمایند، بلکه با فراهم آوردن سهولت در تغییر وضعیت، به کادر درمانی در انجام اقدامات مراقبتی، تغذیه و حتی فیزیوتراپی نیز یاری می‌رسانند.

• ریشه‌ها: تکامل مراقبت‌های پزشکی و نیاز به افزایش راحتی بیمار و کارایی کادر درمانی.
• وضعیت اولیه: تخت‌های ثابت، منجر به ناراحتی بیمار، زخم بستر و فشار بر پرستاران.
• پیشرفت‌های تکنولوژیک: معرفی مکانیزم‌های مکانیکی و هیدرولیکی (اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰).
• نقطه عطف: ظهور موتورهای الکتریکی (اواسط قرن ۲۰) و تنظیم خودکار تخت.
• ایده “سه شکن”: طراحی برای انطباق با سه ناحیه اصلی بدن (سر، میانه، پا) و فراهم کردن وضعیت‌های مختلف (درازکش، فالر، خم شدن پا).
• تخت بیمارستانی برقی سه شکن: چکیده‌ای از نوآوری برای مراقبت جامع و بهینه از بیماران.
• هدف نهایی: کاهش فشار بر نقاط حساس، جلوگیری از زخم بستر، سهولت در تغییر وضعیت بیمار.
• نتیجه: کمک به کادر درمانی در اقدامات مراقبتی، تغذیه و فیزیوتراپی.

روش استفاده و مراحل

استفاده صحیح از تخت سه شکن برقی برای تضمین راحتی و ایمنی بیمار و همچنین بهینه‌سازی کارایی کادر درمانی بسیار مهم است. این تخت‌ها با پنل‌های کنترل الکترونیکی طراحی شده‌اند که امکان تنظیم آسان و دقیق وضعیت تخت را فراهم می‌آورند. مرحله اول، آشنایی با پنل کنترل است. این پنل معمولاً دارای دکمه‌هایی برای بالا و پایین بردن کل تخت، بالا بردن و پایین آوردن بخش سر (پشتی)، و بالا بردن و پایین آوردن بخش پا است. برخی مدل‌ها ممکن است دکمه‌هایی برای تنظیم وضعیت ترندلنبورگ (سر پایین‌تر از پا) و ریورس ترندلنبورگ (پا پایین‌تر از سر) نیز داشته باشند. کادر درمانی باید پیش از استفاده، با عملکرد هر دکمه آشنا شوند.

مرحله دوم، قرار دادن بیمار بر روی تخت و تنظیم وضعیت اولیه است. بیمار باید به آرامی و با کمک کادر درمانی بر روی تخت قرار گیرد. سپس، ارتفاع تخت باید به گونه‌ای تنظیم شود که برای کادر درمانی در حین انجام معاینات یا مراقبت‌ها راحت باشد (ارتفاع کاری ارگونومیک). بخش سر و پا نیز باید در وضعیت خنثی یا مطابق با دستور پزشک تنظیم شوند. مرحله سوم، تغییر وضعیت بیمار بر اساس نیازهای درمانی یا راحتی او است. با استفاده از دکمه‌های مربوطه روی پنل کنترل، کادر درمانی می‌تواند به راحتی بخش سر را برای نشستن بیمار (وضعیت فالر)، بخش پا را برای کاهش تورم، یا کل تخت را برای جابجایی بیمار تنظیم کند. این تنظیمات باید به آرامی و با نظارت بر واکنش بیمار انجام شود. بسیاری از تخت‌های بیمارستانی برقی سه شکن دارای مکانیزم‌های ایمنی هستند که از گیر کردن یا آسیب دیدن بیمار در حین حرکت جلوگیری می‌کنند. مرحله چهارم، استفاده از ریل‌های جانبی و ترمزها است. ریل‌های جانبی باید پس از هر بار تنظیم یا جابجایی بیمار، بالا کشیده و قفل شوند تا از سقوط بیمار جلوگیری شود. ترمزهای چرخ‌ها نیز باید همواره در هنگام ثابت بودن تخت فعال باشند تا از حرکت ناخواسته آن جلوگیری شود. در نهایت، آموزش بیمار و همراهان او در مورد نحوه استفاده صحیح از پنل کنترل (در صورت مجاز بودن) و نکات ایمنی، نقش مهمی در ایمنی و راحتی او دارد.

• اهمیت استفاده صحیح: تضمین راحتی و ایمنی بیمار، بهینه‌سازی کارایی کادر درمانی.
• مرحله اول: آشنایی با پنل کنترل:
  • دکمه‌ها: بالا/پایین بردن کل تخت، بخش سر (پشتی)، بخش پا.
  • برخی مدل‌ها: ترندلنبورگ و ریورس ترندلنبورگ.
  • اهمیت: آشنایی کادر درمانی با عملکرد هر دکمه.
• مرحله دوم: قرار دادن بیمار و تنظیم وضعیت اولیه:
  • قرار دادن آرام و با کمک بیمار.
  • تنظیم ارتفاع تخت برای راحتی کادر درمانی (ارتفاع کاری ارگونومیک).
  • تنظیم بخش سر و پا در وضعیت خنثی یا دستور پزشک.
• مرحله سوم: تغییر وضعیت بیمار:
  • استفاده از دکمه‌های پنل کنترل.
  • تنظیم بخش سر (نشستن/فالر)، بخش پا (کاهش تورم)، یا کل تخت (جابجایی).
  • اهمیت: انجام آرام و با نظارت بر واکنش بیمار.
  • ویژگی: مکانیزم‌های ایمنی برای جلوگیری از آسیب.
• مرحله چهارم: استفاده از ریل‌های جانبی و ترمزها:
  • ریل‌های جانبی: بالا کشیدن و قفل کردن پس از هر تنظیم/جابجایی (جلوگیری از سقوط).
  • ترمزهای چرخ‌ها: همواره فعال در هنگام ثابت بودن تخت (جلوگیری از حرکت ناخواسته).
• نکته نهایی: آموزش بیمار و همراهان در مورد استفاده صحیح از پنل کنترل و نکات ایمنی.